Pers Lynteris Christos_01c

 

 

Χρήστος Λυντέρης

Δρ. Νομικής – Δικηγόρος, μέλος της Πρωτοβουλίας για Ριζική Συνταγματική Αλλαγή

NeoSyntagma.net, 18 Απριλίου 2013

 

Ως Λαϊκή Συντακτική Εθνοσυνέλευση νοείται η θέσπιση Συντάγματος από το λαό ή, πάντως, με την άμεση συμμετοχή του. Απεναντίας , εάν στην θέσπιση του νέου Συντάγματος δεν συμμετέχει άμεσα ο λαός αλλά το Σύνταγμα θεσπίζεται ή αναθεωρείται αποκλειστικά από αντιπροσώπους, γίνεται λόγος για Συντακτική ή Αναθεωρητική βουλή αντίστοιχα. 

Στην περίπτωση της λαϊκής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης ο λαός είναι δυνατόν να συμμετέχει, είτε κατά την τελική επικύρωση, είτε ακόμη και κατά την κατάρτιση του σχεδίου Συντάγματος.

Βασικότερη -αλλά και  απλούστερη- μορφή συμμετοχής του λαού στην θέσπιση Συντάγματος αποτελεί η συμμετοχή του μέσω δημοψηφίσματος αποκλειστικά και μόνο κατά το στάδιο της επικύρωσής του. Στην περίπτωση αυτή οι πολίτες  ψηφίζουν εάν αποδέχονται ή όχι ως σύνολο σχέδιο Συντάγματος το οποίο έχει προηγουμένως καταρτισθεί από βουλή ή συντακτική επιτροπή. Ακολούθως, η διαδικασία εμφανίζεται ως εξής:

1ο Στάδιο: Εκλογή βουλής ή επιτροπής με αρμοδιότητα την κατάρτιση σχεδίου Συντάγματος.

2ο Στάδιο: Διενέργεια δημοψηφίσματος με θέμα την επικύρωση του σχεδίου Συντάγματος που κατά τα ανωτέρω καταρτίσθηκε .

(Παραδείγματα: Υποχρεωτική επικύρωση του σχεδίου Συντάγματος με δημοψήφισμα προβλέπουν τα Συντάγματα της Γαλλίας, ή της Ισπανίας, ενώ δυνατότητα προσφυγής σε δημοψήφισμα για την επικύρωση του νέου Συντάγματος προβλέπει το Σύνταγμα της Ιταλίας.)

Ακόμη πιο ενεργό μορφή συμμετοχής του λαού στην θέσπιση Συντάγματος αποτελεί η περίπτωση όπου οι πολίτες συμμετέχουν αποφασιστικά, όχι μόνο κατά την τελική επικύρωσή του μέσω δημοψηφίσματος , αλλά και κατά την κατάρτιση του ίδιου του σχεδίου συντάγματος, αποφασίζοντας μέσω ενός πρώτου δημοψηφίσματος για την ανάγκη θέσπισης νέου Συντάγματος και την κατεύθυνση της αλλαγής.

Η διαδικασία στην περίπτωση αυτή είναι προφανώς πιο σύνθετη:

1ο Στάδιο: Κατάθεση προτάσεων περί αλλαγής Συντάγματος.

2ο Στάδιο: Διενέργεια δημοψηφίσματος επί των προτάσεων που κατατέθηκαν, ώστε να αποφασιστεί εάν θα αλλάξει το Σύνταγμα και προς ποια κατεύθυνση.

3ο Στάδιο: (Σε περίπτωση που αποφασιστεί η ανάγκη αλλαγής του Συντάγματος): Εκλογή βουλής ή επιτροπής η οποία θα αναλάβει να εκπονήσει σχέδιο συντάγματος σύμφωνα με την πρόταση που κατατέθηκε.

4ο Στάδιο : Διάστημα δημόσιας διαβούλευσης επί του σχεδίου.

5ο Στάδιο: Τελικό δημοψήφισμα περί της εγκρίσεώς του.

(Παράδειγμα: Συμμέτοχή των πολιτών τόσο κατά την κατάρτιση όσο και κατά την επικύρωση του σχεδίου Συντάγματος προβλέπει το Σύνταγμα της Ελβετίας).

Εξάλλου, ιδιαίτερη περίπτωση συμμετοχής του λαού στην θέσπιση νέου Συντάγματος αποτελεί το πρόσφατο παράδειγμα της Ισλανδίας, όπου οι πολίτες συμμετείχαν μαζικά, μέσω ενός πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά συστήματος δημόσιας διαβούλευσης, στην κατάρτιση του σχεδίου νέου Συντάγματος, το οποίο εν συνεχεία ενέκριναν με δημοψήφισμα. Ωστόσο, τυπικά η συμμετοχή τους στην θέσπιση του Συντάγματος δεν έχει αποφασιστικό αλλά συμβουλευτικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι η τελική επικύρωση ανήκει στην αρμοδιότητα της Βουλής. Ειδικότερα, η διαδικασία στην Ισλανδία  μέχρι σήμερα είχε ως εξής:

1ο Στάδιο: Η Βουλή διαπίστωσε την ανάγκη αλλαγής του Συντάγματος προς την κατεύθυνση 8 αξόνων (θεμελιώδεις αρχές, οργάνωση και διάκριση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, αρμοδιότητες Προέδρου της Δημοκρατίας, ανεξαρτησία δικαιοσύνης, εκλογικό σύστημα, δημοκρατική δημόσια συμμετοχή μέσω δημοψηφισμάτων, μεταφορά δημόσιας εξουσίας σε διεθνείς οργανισμούς και περιβαλλοντικά θέματα)  και ψήφισε νόμο βάσει του οποίου προβλεπόταν η ad hoc δημιουργία 25μελούς Συνταγματικής Συνέλευσης με αρμοδιότητα την εκπόνηση σχεδίου Συντάγματος βασιζόμενου στους ανωτέρω άξονες και όποιους άλλους εκείνη θα έκρινε σκόπιμο  να προσθέσει (Ιούνιος 2010).

2ο Στάδιο: Διοργάνωση μονοήμερου «Εθνικού Φόρουμ» 1.000 πολιτών για να εμπλουτίσει με προτάσεις το έργο της Συνταγματικής Συνέλευσης (Οκτώβριος 2010). 3ο Στάδιο: Εκλογές με μυστική και καθολική ψηφοφορία και ενιαίο ψηφοδέλτιο για την ανάδειξη των μελών της 25μελούς Συνταγματικής Συνέλευσης (Νοέμβριος 2010). (Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές ακυρώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο τον Ιανουάριο 2011, η Βουλή, για να μην χαθεί άλλος χρόνος, συνέστησε Συνταγματικό Συμβούλιο ορίζοντας ως μέλη του εκείνους που εξελέγησαν ως μέλη της Συνταγματικής Συνέλευσης).

4ο Στάδιο: Συγκρότηση του Συνταγματικού Συμβουλίου (Απρίλιος 2011). Το Συνταγματικό Συμβούλιο χωρίζεται σε τρεις ομάδες εργασίας και αρχίζει να εκπονεί σχέδιο συντάγματος, θέτοντάς το παράλληλα σε δημόσια διαβούλευση .

5ο Στάδιο: Μετά την ολοκλήρωσή του το σχέδιο νέου Συντάγματος τίθεται σε συμβουλευτικό δημοψήφισμα  και εγκρίνεται (Οκτώβριος 2012).

6ο Στάδιο: Τελική έγκριση του νέου Συντάγματος της χώρας από την Βουλή (εκκρεμεί).

Στην Ελλάδα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις των Συνταγμάτων του 1925 και του 1975 όπου οι πολίτες απεφάνθησαν με δημοψήφισμα μόνο περί της μορφής του πολιτεύματος και όχι επί του συνόλου του εκάστοτε σχεδίου Συντάγματος, όλα τα Συντάγματα μέχρι σήμερα θεσπίστηκαν αποκλειστικά από αντιπροσώπους (συντακτική ή αναθεωρητική βουλή) και ουδέποτε από τον λαό. Δυνατότητα προσφυγής σε δημοψήφισμα για την επικύρωση της αναθεώρησής τους προέβλεπαν μόνο τα Συντάγματα του 1925 και του 1927, αλλά και αυτή δεν εφαρμόσθηκε ποτέ, δεδομένου άλλωστε ότι το Σύνταγμα του 1927 ουσιαστικά καταλύθηκε με το πραξικόπημα του 1935.

Σήμερα, το αίτημα για λαϊκή Συντακτική Εθνοσυνέλευση συμβαδίζει απολύτως με την συνειδητοποίηση ότι μοναδική διέξοδο από την κρίση παρέχει η αναγέννηση της χώρας μέσα από την εκ βάθρων αναδημιουργία ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Σε αυτή την «κοσμογονική» διαδικασία να ξαναχτίσουμε την χώρα μας οι πολίτες πρέπει να έχουν αποφασιστικό ρόλο, όχι μόνο κατά την τελική επικύρωση με δημοψήφισμα, αλλά και κατά την κατάρτιση του σχεδίου Συντάγματος αποφασίζοντας με ένα πρώτο δημοψήφισμα την ανάγκη και τους άξονες της αλλαγής και συμμετέχοντας σε ανοικτή δημόσια διαβούλευση περί του σχεδίου που θα καταρτίσει ad hoc εκλεγείσα βουλή ή επιτροπή εντός των αξόνων που θα της έχουν καθοριστεί.

NeoSyntagma.net, 18 Απριλίου 2013

 

Η παρούσα ανάρτηση αποσκοπεί στην ενημέρωση των επισκεπτών του NeoSyntagma.net και δεν συνεπάγεται τη συμφωνία της Πρωτοβουλίας με το περιεχόμενό της (απόψεις που υποστηρίζονται, πράξεις που προβάλλονται κλπ).

Η έννοια της Λαϊκής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης

7 σχόλια στο Η έννοια της Λαϊκής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης

  • 01/04/2013 στο 7:57 μμ
    Σύνδεσμος

    Πάρα πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σας κύριε Λυντέρη.

    Το μόνο πράγμα που νομίζω λείπει από αυτό, είναι οι συνθήκες υπό τις οποίες θα γίνει η αναθεώρηση.

    Προσωπικά, δεν εμπιστεύομαι καθόλου σύσσωμο το παρόν πολιτικό σύστημα να ακουμπήσει καν το (λίγο) σύνταγμα που μας έμεινε (και δεν εφαρμόζεται).

    Ωραία αυτά που λέτε, υπό την προϋπόθεση ότι εμείς, ο λαός, έχουμε καταλάβει την εξουσία.

    Η Ισλανδία δεν ήταν χώρα υπό κατοχή.

    Απάντηση
  • 01/04/2013 στο 8:00 μμ
    Σύνδεσμος

    Ενα άλλο ερώτημα που τίθεται, είναι το πως θα εξασφαλιστεί ισηγορία κατά την κατάρτιση του νέου συντάγματος, διότι αν η ψήφιση του νέου συντάγματος γίνει υπό το ίδιο καθεστώς ψυχολογικού πολέμου που έγιναν και οι εκλογές, ευχαριστώ δεν θα πάρω επίσης.

    Απάντηση
  • 01/04/2013 στο 8:02 μμ
    Σύνδεσμος

    Νοπμίζω ότι κάθε αίτημα για αλλαγή συντάγματος πρέπει να συνοδεύεται από σχέδιο για το πως θα εξασφαλιστούν τα παραπάνω, διότι αν δεν εξασφαλιστούν, το νέο σύνταγμα κινδυνεύει από μέσο σωτηρίας να μετατραπεί σε εφιάλτη.

    Σοφόν το σαφές.

    Απάντηση
  • 02/04/2013 στο 10:09 μμ
    Σύνδεσμος

    Ο προβληματισμός σας είναι εύλογος. Γνωρίζουμε όλοι ότι το πολιτικό σύστημα επιμένει να αγνοεί πλήρως τους πολίτες και, παρά την άθλια κατάσταση στην οποία έχει οδηγήσει την χώρα, δεν εννοεί ακόμη να αφήσει έστω και μέρος της εξουσίας του.
    Το παραπάνω κείμενό μου είχε ως στόχο εκτός των άλλων και την διεξαγωγή ενός σοβαρού διαλόγου σχετικά με τον τρόπο επίτευξης της λαϊκής συντακτικής εθνοσυνέλευσης. Ήδη στην προηγούμενη ολομέλεια της Πρωτοβουλίας μας το ζήτημα συζητήθηκε διεξοδικά και με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες απόψεις. Νομίζω ότι για την επίτευξη της λαϊκής συντακτικής εθνοσυνέλευσης απαιτείται συνδυασμός δράσεων. Απαιτείται, αφενός δράση πίεσης προς το πολιτικό σύστημα με αίτημα να συμμετάσχει και ο λαός στην αλλαγή του Συντάγματος με δημοψηφίσματα και δημόσια διαβούλευση και, αφετέρου, δράση προς την κοινωνία και τις κοινωνικές ομάδες με σκοπό, όσο το πολιτικό σύστημα αρνείται να αποδεχθεί την συμμετοχή του λαού, τόσο η κοινωνία να “αυτοοργανώνεται” με διαδικασίες διαβούλευσης και άτυπων δημοψηφισμάτων. Τελικά μόνο η μαζική πίεση εκ μέρους της κοινωνίας μπορεί να οδηγήσει στην επίτευξη του μεγάλου οράματος.

    Απάντηση
  • 02/05/2013 στο 3:33 μμ
    Σύνδεσμος

    Στην περίπτωση της λαϊκής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης ο λαός είναι δυνατόν να συμμετέχει, είτε κατά την τελική επικύρωση, είτε ακόμη και κατά την κατάρτιση του σχεδίου Συντάγματος.

    Απάντηση
  • 21/05/2013 στο 10:02 πμ
    Σύνδεσμος

    Ακόμη πιο συγκεκριμένα, η επιταγή του Συντάγματος σύμφωνα με την οποία «όλα τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους πρέπει να αναγράφονται στον ετήσιο προϋπολογισμό και τον απολογισμό» (Άρθρο 79 § 2) απλούστατα δεν τηρείται. Υπονομεύεται όχι από τεχνικές μόνο αδυναμίες αλλά και από συνειδητή κατάχρηση του θεσμού των ειδικών λογαριασμών και μεθόδων δημιουργικής λογιστικής. Αυτή η «σχοινοβασία» μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας ακολουθεί τη δημοσιονομική διαχείριση σε όλη την έκτασή της. Έτσι η ίδια λογιστική εγγραφή μπορεί να χαρακτηρισθεί ως νόμιμη ή παράνομη και το ίδιο γεγονός να χαρακτηρισθεί σκανδαλώδες ή ένδειξη χρηστής διαχείρισης.

    Απάντηση
  • 09/06/2013 στο 10:49 πμ
    Σύνδεσμος

    Ακόμη πιο συγκεκριμένα, η επιταγή του Συντάγματος σύμφωνα με την οποία «όλα τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους πρέπει να αναγράφονται στον ετήσιο προϋπολογισμό και τον απολογισμό» (Άρθρο 79 § 2) απλούστατα δεν τηρείται. Υπονομεύεται όχι από τεχνικές μόνο αδυναμίες αλλά και από συνειδητή κατάχρηση του θεσμού των ειδικών λογαριασμών και μεθόδων δημιουργικής λογιστικής. Αυτή η «σχοινοβασία» μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας ακολουθεί τη δημοσιονομική διαχείριση σε όλη την έκτασή της. Έτσι η ίδια λογιστική εγγραφή μπορεί να χαρακτηρισθεί ως νόμιμη ή παράνομη και το ίδιο γεγονός να χαρακτηρισθεί σκανδαλώδες ή ένδειξη χρηστής διαχείρισης.

    Απάντηση

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

98  ⁄  98  =